Vieren of gedenken, in alle rust of met elkaar.
Laat je inspireren door oude gewoontes, groene symboliek, markante personen, inspirerende initiatieven, smaakvolle recepten, toepasselijke teksten, en praktische tips.
12,13,14 mei IJsheiligen: Pancratius, Servatius, Bonifatius
Nachtvorst en toch een groen graf
– Pancraas, Servaas en Bonifaas, zij geven vorst en ijs helaas
– Voor de nachtvorst zijt gij niet beschermd, totdat Servatius zich ontfermt
– Tot Bonifaas, die strenge baas, wees voor vrucht op vorst beducht
jasmijn
Pancratius, Servatius en Bonifatius worden beschouwd als ‘ijsheiligen’ en achtereenvolgens op 12, 13 en 14 mei herdacht. Allerlei tuin- en weerspreuken herinneren aan hen. Nachtvorst kan in het late voorjaar fnuikend zijn voor bloesems van vruchtbomen. Met het buitenzetten van potplanten kan men daarom maar beter wachten tot na de IJsheiligen.
Pancratius van Rome en Bonifatius van Tarsus waren tijdgenoten. Bonifatius werd omstreeks 306/307, vier jaar na Pancratius, onthoofd in Rome. Niet te verwarren met ‘onze’ Sint Bonifatius die bij Dokkum werd vermoord (754).
Over Servatius – eerste Nederlandse bisschop – gaat de legende dat hij in 384 zijn bisschopszetel wilde verplaatsen van Tongeren naar Maastricht. Onderweg overleed hij. Toen hij in Maastricht werd begraven, bleef zijn graf groen. De Sint-Servaas kerk in Maastricht herinnert aan hem.
sering
Bloem
– De Sering wordt ook Servaasbloem genoemd omdat het begin van bloei van deze geurende struik zo rond deze dagen, de IJsheiligen, ligt.
15 mei Isidorus van Madrid (ca. 1070-1130)
– De kachel uit, de zon neemt het over
– De boerenheilige deelt, wat hij heeft
– Isidoor voorbij, noordenwind voorbij
– Isidoorke thuis, uit het fornuis
Vroeger was het houtgestookte fornuis de warmtebron voor het hele huis. Rond 15 mei werd het fornuis niet meer doorlopend gestookt (in Spanje).
Isidorus was een eenvoudige boerenknecht. Hij werd patroon van landbouwers en tuinders. Ook is hij patroon van de stad Madrid. Wat nu een park is in deze stad, zou voorheen het land geweest zijn dat Isidorus als boerenknecht bewerkte.
Legenden verhalen hoe bijzonder hij was. Zo leidden engelen de ploeg met ossen als Isidoor aan het bidden was. Ook schoot hij hongerende vogels te hulp met het zaad dat bestemd was voor een nieuwe graanoogst. De zakken raakten erdoor half leeg. Maar toen Isidorus het zaad ging zaaien waren de zakken weer gevuld. Het leverde de verraste landheer opnieuw een overvloedige oogst. Een ander verhaal van overvloed speelde rond een feestelijke maaltijd. Isidorus was uitgenodigd maar kwam te laat: er was nog maar één brood over. Isidorus was in gezelschap van arme mensen en besloot het brood te delen: er was genoeg voor iedereen en er bleef nog een volle mand brood over.
Recept
– Isidorusringen, eenvoudig Spaans gebak met broodmeel,
1 juni Thomas Berry (1914-2000)
Verwevenheid van leven
“Het universum is een gemeenschap van subjecten, niet een verzameling van objecten.”
Thomas Berry was een religieus lid van de congregatie van Passionisten en tevens theoloog en cultuurhistoricus. Vanuit de zorg voor de schepping benadrukte hij de verwevenheid van al het leven op aarde. Voor bovenstaand citaat en meer over Thomas Berry, zie de website van de Konferentie van Nederlandse religieuzen, op www.knr.nl onder duurzaamheid / heiligen en helden.
3 juni Kevin van Ierland († 618)
Bewogen door een vogel
“In het besef te zijn verweven met het netwerk van eeuwig leven, werd hij met ontferming bewogen”
(Semanues Heany)
Sint Kevin was een Ierse kluizenaar die het klooster Glendalough stichtte. Dit klooster is nog steeds te bezoeken.
Vele legenden verhalen van zijn band met vogels, dieren, bomen en water.
Een fameus verhaal: een merel maakt een nest in zijn open hand terwijl hij langdurig aan het bidden is!
Zie www.knr.nl onder duurzaamheid / heiligen en helden.
7 juni Seattle (1786-1866)
Een indiaan in de kloostertuin
“Hoe kun je de lucht, de warmte van het land kopen of verkopen? Dat is voor ons moeilijk te bedenken.
Als wij de prikkeling van het water niet kunnen bezitten, hoe kunt u het van ons kopen?”
De Indiaan Seattle houdt in 1854 als chief (opperhoofd) van de Suquamish- en Duwanisch indianen een toespraak wanneer blijkt dat de blanke kolonisten met geld land van de Indianen willen kopen. Die toespraak is een pleitrede voor een andere kijk op aarde en leven. Zijn woorden maken indruk en krijgen grote bekendheid. Er spreekt een levensvisie uit waarin de mens onderdeel is van de natuur, en er niet naast of boven staat.
Chief Seattle zette zich in voor een vreedzaam overleg, werd in 1848 christen en bleef door alle partijen gerespecteerd om zijn inzet voor de aarde en voor de vrede.
Van de toespraak bestaan verschillende versies, zie Wikipedia. Ook kan men diverse gesproken fragmenten beluisteren via You Tube.
bergamot / indianennetel
Bloem
Indianenetel: In de gedachtenisborder van de Hof van Lof in Megen is ter nagedachtenis aan Chief Seattle een zogenaamde Indianenetel geplant, een volksnaam voor de Bergamotplant Monarda sp.
9 juni Columbanus van Iona (ca. 521-597)
Keltisch groen
In 563 stichtte Columba op het Schotse eiland Iona een klooster dat een centrale functie kreeg binnen het Keltische Christendom. In ca. 800 werd er het Book of Kells geschreven, een van de oudste Keltische handschriften. Men vindt er prachtig versierde Keltische motieven waarin mens en natuur verweven zijn in geometrische vormen.
Het eiland wordt tegenwoordig bewoond door de Iona-communiteit en trekt vele bezoekers. Ook in Nederland zijn mensen lid van deze communiteit en op dit gemeenschapsleven betrokken. Jaarlijks vernieuwen zij hun gelofte, op 9 juni. Zie voor wat dit betekent de Nederlandse Iona groep.
Als kern van de christelijke Keltische spiritualiteit noemt men: presentie, poëzie en pelgrimage. Concreet geeft de groep hieraan vorm door “plekken en momenten te creëren, waar (Keltische) spiritualiteit ervaren kan worden: ruimte geven, gebrokenheid delen, heling ervaren, op weg gaan.”
In gebeden en liederen resoneert heel de schepping mee.
Vieren
Gebed voor onderweg
Op pad zijn met U, Schepper God,
is op pad zijn in Uw wereld,
vol wonderen en zó mooi.
In horizon en zee de eeuwigheid vermoeden,
en onder mij de aarde en de rots.
Op pad zijn met U, broeder Jezus,
is op pad zijn met uw vrienden,
elkaar ontmoeten, samen verder gaan,
en op het kruispunt afscheid nemen,
wetend dat U met ons allen bent.
Op pad zijn met U, Heilige Geest,
is op pad zijn met de wind,
is dansen op onstuimige muziek
en dan zo uw lied zingen,
dat anderen het kunnen horen.
Chris Polhill (zie: www.scheppingvieren.nl)
13 juni Antonius van Padua (ca. 1195-1231)
Vissen luisteren
Antonius van Padua is een volgeling van Franciscus van Assisi. Hij preekt voor de vissen die massaal naar hem komen luisteren, en zo wordt hij dikwijls afgebeeld, zoals Franciscus voor de vogels preekte.
Antonius is de beschermheilige van onder meer aardbeiverkopers. Rond zijn sterfdag zijn er volop aardbeien te oogsten.
Recept
– Voor haringsalade en andere recepten, zoals aardbeiendroom, Antoniustaart, en Watervis,
zie www.sameneerlijketen.nl, in de aparte rubriek ‘Heiligen’
20 juni Wereldvluchtelingendag
Deze dag werd in 2000 door de Verenigde Naties uitgeroepen, om aandacht te vragen voor de vluchtelingen waar ook ter wereld. Zij moeten vluchten voor oorlog, armoede of repressie, waardoor zij hun leven niet meer veilig zijn. Tegenwoordig zijn vele vluchtelingen door verandering van hun leefomgeving klimaatvluchteling geworden. Hun woongebied is onleefbaar geworden. Zie link Verenigde Naties Het gaat om een elementair mensenrecht: een veilige woonplek, bed, bad en brood. Maar evenzeer om menselijke waardigheid, om respect en menselijke bejegening.
In Nederland worden rond die datum allerlei initiatieven genomen om aandacht voor de vluchtelingen te vragen en geld in te zamelen. Zo is er de Nacht van de Vluchteling, in 2023 in het weekend van 17 op 18 juni.
24 juni Johannes de Doper (ca. 30 nChr.)
Zonnewende
Johannes de Doper, voorloper en wegbereider van Jezus, wordt zes maanden voor de geboorte van Jezus herdacht (zie Lucas 1, 26-28). De geboortedatum van Sint-Jan werd vastgesteld rond de Zonnewende, herinnerend aan een bijbeltekst uit Johannes 3, 30: “Hij (Jezus) moet groter worden, en ik (Johannes) kleiner”. Omstreeks 24 juni neemt immers de zon in kracht af om op 24 december weer met kracht de aarde te verlichten. Johannes met zijn eigen levensstijl riep op tot omkeer en doopte de mensen die daaraan gehoor gaven met water.
Kruid
St Janskruid Hypericum perforatum
Verschillende kruiden dragen als volksnaam Sint-Janskruid omdat ze rond deze dag bloeien, zoals margriet.
Een legende verhaalt dat de duivel de geneeskracht van het Sint-Janskruid heeft willen breken door met zijn klauwtjes gaatjes in het blad te prikken (vandaar de naam perforatum). In de bladeren zitten oliekliertjes die op gaatjes lijken. Als je de knoppen tussen je vingers wrijft, komt er rood sap uit. Men zag hierin een verwijzing naar het bloed dat vloeide toen Johannes onthoofd werd.
Vieren: zegen
Het kruid werd beschouwd als een heilig kruid om het kwade te weren. Sint-Janskruid, vaak samen met ander kruiden gebundeld in een Sint-Janstros, wordt nog steeds als ritueel kruid gebruikt. Kransen en kruidenbundels worden op deze dag gezegend.
Vieren: bron
Bron van het zijnde,
groot zijt Gij,
eeuwig oneindig,
en zo nabij.
tekst: Gert Landman, Liedboek 987
zie ook: www.scheppingvieren.nl
Recepten
– Sint-Janssalade met aalbessen
– Johannesbroodrepen
– “Met Sint-Jan nieuwe aardappelen in de pan”: spreekwoorden en gebruiken herinneren aan de betekenis van St. Jan in relatie tot de seizoenen; bedenk ook dat na Sint-Jan asperges en rabarberstelen niet meer worden geoogst.
– Sint Janskruidwijn: het verse kruid is niet geschikt in voedsel en drank, het gedroogde kruid is wel bruikbaar, bijvoorbeeld in thee of in een Sint-Janskruidwijn met citroenmelisse.
– Sint-Jansolie: een huismiddel bij wondjes. Er zijn nog steeds kloosters waar men Sint-Jansolie bereidt door de bloemen en bloemknoppen in olie enige tijd te laten staan. De olie krijgt een rode kleur. Van de olie gaat een verbrandende werking uit. Daarom mag de geoliede huid niet aan zonlicht wordt blootgesteld:
(zie www.sameneerlijketen.nl )
29 juni Petrus (de apostel, ca. 20-64) en Paulus (de apostel, ca. 20-67)
Peen en Peulen
De dag van Petrus en Paulus, afgekort als P&P, herinnert aan de kloostertraditie om die dag Peen en Peulen te eten.
Recept
Link naar Peen en peulen of wortelsalade, www.symbolischschikken.nl
11 juli Benedictus van Nursia (480-547)
De levende Aarde
(zie ook uitvoeriger, deze Groene Kalender, 21 maart, de sterfdag van Benedictus)
Benedictus met raaf
Benedictus, de patroon-heilige van Europa, wordt beschouwd als de vader van het kloosterleven in Europa. Religieuzen die leven volgens de “regel” van Benedictus blijven op één plek wonen, werken en bidden in een ritme van 8 uur rusten, 8 uur werken en 8 uur verdieping. Zij dragen zorg voor de plek waar zij wonen, voor de omgeving en de schepping vanuit een houding van respect en zorgvuldigheid.
In het voetspoor van Benedictus deden met name de Cisterciënzers aan landontginning. Zij speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling van het landbouwbedrijf. In het hedendaags beleid van de Cisterciënzer abdij Koningsoord in Echt (Limburg) is goed te zien hoe natuur en landbouw daarbij kunnen samengaan.
Praktijk
In de benedictijner abdij van Egmond (Noord-Holland) wordt de zorg voor de aarde in praktijk gebracht in het project De levende Aarde, dat onder de bezielende leiding staat van br. Thijs Ketelaars, br. Adelbert, br. Columba en een groep tuin-vrijwilligers. Bärbel Bohling ontwierp een plan voor de tuin. Men vindt er een voedselbos en een vlindertuin met inheemse kruiden, tuinplanten en vlinderstruiken. Er zijn twee kruidentuinen, één ervan is aangelegd volgens het uit 840 overgeleverde tuinplan van de benedictijn Walafried Strabo, die abt was van een abdij in Reichenau (Duitsland). Recent kwam een kas in het beheer van de Egmondse broeders. De grond was jarenlang verpacht geweest. Br. Adelbert maakte plannen om zelf groenten te verbouwen en kruiden te kweken en wordt daarbij bijgestaan door br. Columba en diverse vrijwilligers. Men gebruikt geen bestrijdingsmiddelen en benut de principes van permacultuur.
Recept
– Pelgrimsbrood
20 juli Margaretha van Antiochië († 305)
Ook Margriet verslaat haar draak
Sinte Margriet is inmiddels van de heiligenkalender afgevoerd, omdat haar historiciteit niet bewezen is. In de Middeleeuwen is zij een geliefde heilige en wordt veel afgebeeld met een draak onder haar voeten. Ze werd beschouwd als een helper in nood en behoorde tot de zogenaamde 14 noodhelpers.
Volgens legenden was Margaretha een dochter van een heidense priester. Ze werd door haar baker gedoopt en daarom door haar vader verstoten. Omdat ze een mooie vrouw was wilde de prefect van de stad met haar trouwen, mits ze het christendom verliet. Dat weigerde ze. Ze werd daarop gevangen genomen, getroost door een duif maar belaagd door een draak van een duivel. Ze weerstond die draak en doodde hem. Het verhaal lijkt een vrouwelijke variant op de legende over Joris met de draak. Margriet werd beschermheilige van onder meer bakers, boeren, barenden en vrouwen die onvruchtbaar zijn. (zie 23 april, Sint Joris, deze Groene Kalender; zie ook www.heiligen.net)
24 juli Christoffel – Christusdrager
Een groene stok en giftig zwarte bes
Het is onzeker of Christoffel ooit bestaan heeft – hij is van de officiële heiligenkalender afgevoerd – maar in legenden en verhalen blijft hij als beschermer van reizigers bekend. Net als Margriet, werd hij gezien als een helper in nood en behoorde hij tot de zogenaamde 14 noodhelpers.
In de 12e eeuw ging het verhaal dat een reus de machtigste koning van de aarde wilde dienen. Hij merkte dat de koning angst had voor de duivel, maar ook dat de duivel bang was voor een kruis langs de weg. Vanaf dat moment besloot hij om “de man aan het kruis”, Christus, te dienen. Hij ging naar hem op zoek en kwam terecht bij een kluizenaar. Die vroeg hem of hij pelgrims over de rivier wilde dragen. Toen hij op een keer een klein jongetje naar de overkant bracht, merkte hij dat zijn last zwaarder en zwaarder werd. De reus leunde zwaar op zijn stok die hem hielp staande te blijven in de sterke stroming van de rivier. Hij had moeite de overkant te halen. Toen werd hem duidelijk dat het kind Christus zelf was, die – volgens de traditie – “de zondenlast van de wereld” op zich genomen had. Een loodzware last. Hij vroeg om gedoopt te worden zoals Jezus en liet zich Christophorus – Christusdrager – noemen. De volgende dag waren aan de stok die hij met zich meedroeg groene bladeren ontsproten.
Kruid
Christoffelkruid (Christopskraut) – Actacea spicata wordt ook zwarte gifbes genoemd. De zwarte bessen die na de bloei verschijnen zijn giftig. Het plantje komt van nature in Nederland voor, evenals in veel andere Europese landen. Als vaste plant wordt het ook in tuincentra aangeboden. Christoffel zou het kruid bij zich gedragen hebben toen hij het Christuskind over de rivier droeg: op leven en dood?
25 juli Jacobus de Meerdere, apostel (ca. 44)
Een weg naar binnen
Het graf van Sint Jacob, dat verwijst naar de apostel (Marcus 1, 16-20), bevindt zich volgens de legende in Santiago de Compostella. Het is nog steeds een favoriet doel van veel pelgrims en tochtgenoten. Ieder voor zich op zijn eigen manier de weg af, wandelend, fietsend, in gezelschap of alleen. Een weg van buiten naar binnen.
Zie www.heiligen.net
Praktijk
– Voetafdruk: wandelen is de meest milieuvriendelijke vorm van je verplaatsen. Ben je benieuwd naar je ecologische voetafdruk? Kijk dan op www.groengeloven.nl
– Stiltewandelingen: voor speciale stiltewandelingen, op initiatief van onder meer kloosters, zoals de abdij van Egmond, zie bijvoorbeeld www.abdijvanegmond.nl
Recept
– Santiago koekjes: www.sameneerlijketen.nl
– Roggebrood: van oudsher begint omstreeks 25 juli de roggeoogst. De eerste verse broden werden naar de priesters en kosters van de kerk gebracht, een stille verwijzing naar de eerstelingen van de oogst die naar de tempel werden gebracht (Deuteronomium 18, vers 4). “Tegen Sint Jacob verdwijnt alle nood: hij schaft ons aardappels en vers brood.”
Bloem
– Jacobuskruiskruid (Senecio jacobea). De bloem lijkt op een bundeling van kleine gele sterren, ze bloeit rond 25 juli. De stervorm kan verwijzen naar de sterrenhemel. De baan van het Melkwegsterrestelsel wijst in de richting van Santiago de Compostella. Compostella betekent ‘sterrenveld’. Volgens een legende werd door het vallen van sterren de locatie bepaald waar Jacobus aan land kwam, stierf en begraven werd. zie kloostertuinen.nl …
Vieren
Voor vieringen en teksten rond pelgrimeren en wandelen, zie www.scheppingvieren.nl
4 september Albert Schweitzer (1875-1965)
Eerbied voor alle leven
Albert Schweitzer was predikant en arts. Hij werkte als arts in Afrika en raakte bekend door zijn opvatting dat alle leven eerbied toekomt.
Een van zijn uitspraken is:
- Als een mens zijn eerbied verliest voor een deel van het leven, zal hij zijn eerbied verliezen voor het gehele leven.
- En: De mens beheerst de natuur voor hij geleerd heeft zichzelf te beheersen.
Suggesties literatuur:
- Albert Schweitzer, Eerbied voor het leven. Hoofdstukken uit zijn ethiek (uitg. Voorhoeve, Den Haag, z.j.)
- Albert Schweitzer, Straatsburgse preken (uitg. Voorhoeve, Den Haag)
- teksten van Hans Bouma
Tweede zondag van september Ziekenzondag – Zonnebloemzondag
Zonnebloemen in een tuin: ‘in uw licht zien wij licht’ (Psalm 36,10)
Op deze dag is er ook in kerken aandacht voor de nationale Ziekenzondag waarin zieken met een fysieke handicap en hun 42.000 vrijwilligers in het zonnetje worden gezet. De Nationale Vereniging de Zonnebloem (www.zonnebloem.nl) zorgt met uitjes en activiteiten dat mensen niet vereenzamen, maar zich gedragen weten door anderen.
De dag valt in 2020 op 13 september.
Praktijk
- Plukbloemen in de tuin zie kerktuinen.nl en www.kloostertuinen
- Schikken met de seizoenen zie symbolischschikken.nl
29 september Michaël
De avond valt, Michaël waakt
In bijbelse verhalen bestrijdt aartsengel Michaël het kwaad. Wat geen licht kan verdragen, draagt duisternis in zich. Michaël keert zich tegen die duisternis. Meest in het oog springend is Michaëls strijd tegen de draak, als symbool van de eindstrijd (Openbaring 12). Andere aartsengelen spelen een andere rol, zo is aartsengel Gabriël vooral een boodschapper van God.
De beeltenis van Michaël vinden we in kerken vaak aan de westkant, daar waar de zon ondergaat. De oostkant, waar de zon opgaat, is gereserveerd voor Christus, de Morgenster, de Lichtbrenger, die leven schenkend is.
Eind september ervaren we dat de zon eerder ondergaat, de duisternis valt sneller in. Het werd in de christelijke traditie een herinnering aan Michaël, en daarmee aan alle engelen die licht, warmte en troost brengen en de duisternis verdrijven.
‘Michaëls zomertje’, zo worden de warme na-zomersde dagen wel genoemd die eind september, begin oktober kunnen verrassen. Deze warme, zonnige dagen worden ook elders verbonden met Michaël: bijvoorbeeld in Spanje ‘verano de San Miguel’ en in Wales ‘haf bach Mihangel’.
Kruid
Grote of Aartsengelwortel (Angelica, archangelica) en gewone engelwortel: ze herinneren aan een engel-ervaring.
In de Middeleeuwen was vooral ook de pest één van de ziektes die dood en duisternis bracht. Volgens een legende toonde een engel mensen hoe engelwortel de ziekte kon helpen bestrijden.
Tegenwoordig wordt engelwortel gekweekt om de aromatische olie in de wortel en om de smaak in likeuren. Stukjes van de vaak roodbruine stelen worden ook wel versuikerd of gebruikt bij het koken van rabarber.
Recepten
7 november Willibrordus van Utrecht (658-739)
Licht in de Lage Landen
Willibrord wordt geboren in Noord-Engeland. Alcuin (733-804), die het levensverhaal van Willibrord beschrijft, vermeldt dat diens moeder in een droom al voorzag dat zij een zoon zou baren die licht in de duisternis zou brengen.
Willibrordus wordt gevormd in het benedictijnerklooster in Ripon (Engeland). Als hij 31 jaar oud is, steekt hij met 12 monniken de Noordzee over naar het gebied van de Franken. Hij reist met paard en wagen om zijn geloof en zijn kennis van het Evangelie met mensen te delen.
In 695 wordt Willibrord in Rome tot bisschop gewijd en door de Frankische Pepijn van Herstal aangesteld als prediker voor de Friezen in de Lage Landen. Hij sticht in Utrecht volgens de traditie een klooster met kerk, die hij wijdt aan de heilige (Sint) Maarten. De huidige Domkerk draagt nog steeds diens naam, op het Sint Janskerkhof vindt men een standbeeld van Maarten, gezeten op een paard (zie deze Groene Kalender, 11 november). Willibrord geldt als schutspatroon van de rooms-katholieke kerkprovincie Nederland.
Verscheidene waterbronnen gaf men zijn naam: de zgn. ‘Willibrordputjes’, teken van leven, van levendgevend water, bijvoorbeeld in Heiloo.
Veel kerken vieren op 7 november een oecumenisch getinte Willibrordzondag, herinnerend aan degene die het christelijke geloof in de Lage Landen bracht.
Bloem
Asters worden Sint Wilpersblumkes genoemd.
Het zijn bloemen die begin november nog in tuinen bloeien.
De naam Aster is in het Grieks de naam voor ster, stille verwijzing naar het licht dat Willibrord in de duisternis bracht?
4 december Barbara van Nicodemië († omstreeks 300)
Akkers, groen en vruchtbaar
Begin december liggen de akkers er stil bij. Resten van de maisoogst staan als dode stokjes boven de zwarte aarde. Andere akkers zijn geploegd en soms ingezaaid met groenbemesters, zoals bladrammenas of gele mosterd, of al ingezaaid met wintergraan: rogge, tarwe of gerst.
Barbara wordt beschouwd als de heilige die voor de vruchtbaarheid van de akker zorgdraagt. Zij werd opgesloten in een toren maar liet daarin drie vensters maken, een verwijzing naar de Drie-ene God (Vader, Zoon en Geest). Zo kwam er een verbinding tot stand tussen het licht van binnen en van buiten, het leven binnen en het leven buiten, tussen God, haarzelf en de akkers om haar heen.
Babaratwijgen
Op de gedenkdag van Barbara zet men thuis takken van sleedoorn, kers of pruim op water, in de verwachting dat deze rond Kerst tot bloei zullen komen, zoals ook het kind Jezus ‘ontspruit’:
“Een twijg ontspruit aan de stronk van Isaï,
een telg ontbloeit aan zijn wortels” (Jesaja 11,1)
Zogenaamde Barbaratwijgen zijn beeld van hoop en verwachting. Al zichtbaar in de knoppen van de takken, wijzen de twijgen vooruit naar de komst van Jezus die verwacht wordt. Niet ooit eens geboren, maar elke dag opnieuw verwacht en geboren. Een gebeurtenis om elk jaar opnieuw in herinnering te roepen en met takken uit te beelden.
Kruid
– Barbarakruid (Barbarea vulgaris), in de volksmond ook Barbel-kruid, is een teken van vruchtbaarheid. Het kruid blijft in de winter groen en wordt daarom ook wel winterkers genoemd. Het voorziet, als toekruid of als groente, in de winter in de noodzakelijke vitamine C.
– Ook Herik (Sinapsis arvensis), een kruid verwant aan mosterd, blijft groen. Daarom kreeg ook dit kruid de volksnaam Barbarakruid. De gele bloemen in het voorjaar lijken op die van het ‘echte’ Barbarakruid.
Recept
– Sinte-Berb koek (Wie helpt ons aan een recept?)
In volksverhalen wordt Barbara wel gezien als de huishoudster van Sinterklaas.
In Limburg maakte men van wit deeg figuurkoeken en zo ook van Sinte Berb (Barbara) op deze dag.
6 december Nicolaas van Myra (ca. 280-342)
Graan delen
Nicolaas was bisschop in Myra, waar hij ook overleed. Tegenwoordig heet die plaats Demre, zuidwestelijk van Antalya in Turkije. Nicolaas is ook in het Oosten een bekende heilige in de Oosters-Orthodoxe Kerk. Talloze legenden verhalen van zijn bescherming als kindervriend en wonderdoener.
Zo zou hij in het geheim drie buidels goud naar binnen hebben gegooid bij een arme edelman, opdat diens dochters niet in de prostitutie hoefden maar konden trouwen. Omdat men op afbeeldingen van Nicolaas de drie goudbuidels als ‘bollen’ aanzag, werd hij ook beschermheilige van bakkers. Ook zou hij drie scholieren die door een herbergier gedood en in een ton gestopt waren, weer tot leven hebben gewekt. Volgens een andere versie werden drie kleine kinderen in een tobbe met warm water op het vuur gezet maar vergeten door hun moeder. Zij was naar de installatie van Nicolaas als bisschop in Myra gaan kijken en vond haar kinderen ongedeerd terug. Een andere legende verhaalt hoe Nicolaas eens op een schip overvallen werd door een hevige storm. Hij bedaarde de storm, zoals Jezus de storm op het meer (Marcus 4). Het maakte hem tot patroonheilige van zeevaarders.
Genoeg is genoeg
Legendarisch was ook zijn optreden tijdens een grote hongersnood. Nicolaas zag in de haven een schip met graan, bestemd voor Alexandrië en vroeg de kapitein graan af te staan om de hongersnood te keren. De kapitein gaf aan dat gedood te worden als hij met minder graan zou arriveren op zijn bestemming. Nicolaas herinnerde hem aan Jezus, die vijf broden en vissen uitdeelde aan een grote menigte, er was genoeg. De kapitein kende het verhaal, zette een streep op de scheepswand, daar waar het schip het water raakte. Hij gaf Nicolaas toestemming graan te nemen tot de streep boven het wateroppervlak uitkwam. Een wonder geschiedde: het schip bleef even zwaar geladen, nadat er voldoende graan was uitgeladen. Genoeg om de hongersnood te ledigen en om uit te zaaien voor een volgende oogst.
(zie ook www.bijbelin1000seconden.be, het verhaal naar Chantal Leterme)