Groene kalender

29 april Catharina van Siena (ca. 1347-1380)

Pinksterbloem – Katrienkes

Sint-Katrien draagt de roem van de boomgaard in de bloem

pinksterbloem                                   boomgaard

Als de gedachtenis van Catharina van Siena gevierd wordt, staan de fruitbomen in bloei en bloeien de pinksterbloemen voluit. Catharina werd met Theresia van Avila in 1970 tot kerklerares uitgeroepen. Tijdens haar leven, als lid van de derde (leken)orde van de Dominicanen, keerde mede door haar inzet de paus van Avignon (Gregorius XI) terug naar Rome.

1 mei Marculphus van Nanteuil (ca. 490 -558)

Franse koningen: koningszeer

Marculphus kreeg van de Franse koning een stuk land in Normandië, nu bekend als Saint Marcoef de L’isle. Hij stichtte er een klooster voor kluizenaars die leefden volgens het model van de Egyptische kluizenaars. In het begin was de leefregel van Augustinus leidend, later werd het een klooster in de benedictijnse traditie. Marculphus kreeg bekendheid doordat hij Franse koningen genas van ‘koningszeer’, scrofulose, een lymfeklierzwelling. In 898 werden zijn relieken overgebracht naar een speciale schrijn in Corbeny, bij Reims. Na hun kroning bezochten Franse koningen zijn schrijn om zich tegen deze ziekte te beschermen. Marculphus werd de patroon van apothekers en aangeroepen bij klierziekten.

Kruid

– Knopig Helmkruid, Scrophularia nodosa, St.Markoenskruid

Het kruid wordt ook wel aambeiwortel of scrofelkruid genoemd. De wortelstok heeft enige gelijkenis met aambeien, kleine zwellingen. Misschien ‘helpt’ het, maar of het kruid werkelijk ‘werkt’ is niet aangetoond.

Maria-Meimaand

Bloemen, Meiwijn en Geurende kruiden

Rond 1 mei werd het voorjaarsfeest ter ere van de Romeinse godin Flora gevierd, godin van de lente en de bloemen.

In 1579 begon Carolus (Karel) Borremeus, aartsbisschop van Milaan en later heiligverklaard, dit algemeen geliefde voorjaarsfeest om te buigen naar een katholiek feest waarin Maria een centrale plaats heeft. Dit feest werd in de 18^e eeuw door de Jezuïeten in Italië verder uitgebouwd tot een hele maand: Maria-meimaand, waarbij men op 1 mei (Dag van de arbeid) in het bijzonder Jozef, de timmerman (arbeider), eert.

Tot op vandaag krijgt Maria in de meimaand alle aandacht. In kerken en kapellen richt men zich tot Maria in gebed en zien we extra bloemenhulde bij Mariabeelden.

De naam Mei gaat terug op nog een andere Romeinse godin, Maia, godin van vruchtbaarheid, liefde en ontluikend leven.

meidoorn

Bloemen

Er zijn veel bloemen die deze maand bloeien, in de volksmond Maria-bloemen genoemd. Ze dragen vaak de kleuren wit en blauw.

Witte bloemen herinneren aan haar ongereptheid (‘maagdelijkheid’): stevige witte rozen en lelies, maar ook kwetsbare madeliefjes en margrieten.

Blauwe bloemen verwijzen naar haar hemelse status (‘hemelse’ koningin), het blauw van de hemel, het is een ‘dure’ kleur. Voorbeelden van blauwe Maria-bloemen: vergeet-mij-niet, korenbloem, zwaardlelie, viool, bernagie, akelei en erepijs.

Zie www.symbolischschikken.nl (opgenomen onder ‘bijzondere thema’s)

Kruiden

– Lievevrouwebedstro, Galium odoratum

– Echt walstro, Galium verum, Onze lieve vrouwe bedstro

Een legende verhaalt dat Maria deze kruiden een heerlijke geur gaf, toen Jozef ze voor haar had verzameld als bedstro. De geur van Lievevrouwebedstro is gedroogd het sterkst. De volksnaam mottenkruid herinnert aan de gewoonte om met de geur van het kruid motten weg te houden uit de linnenkast.

Recepten

Beide kruiden worden gebruikt voor het kruiden van zogenaamde meiwijn, bowl en likeur. De bloemen zijn te gebruiken in thee.

Zie verder www.sameneerlijketen.nl

Vieren

Zie ook  www.scheppingvieren.nl

12,13,14 mei IJsheiligen: Pancratius, Servatius, Bonifatius

Nachtvorst en toch een groen graf

– Pancraas, Servaas en Bonifaas, zij geven vorst en ijs helaas

– Voor de nachtvorst zijt gij niet beschermd, totdat Servatius zich ontfermt

– Tot Bonifaas, die strenge baas, wees voor vrucht op vorst beducht

 jasmijn

Pancratius, Servatius en Bonifatius worden beschouwd als ‘ijsheiligen’ en achtereenvolgens op 12, 13 en 14 mei herdacht. Allerlei tuin- en weerspreuken herinneren aan hen. Nachtvorst kan in het late voorjaar fnuikend zijn voor bloesems van vruchtbomen. Met het buitenzetten van potplanten kan men daarom maar beter wachten tot na de IJsheiligen.

Pancratius van Rome en Bonifatius van Tarsus waren tijdgenoten. Bonifatius werd omstreeks 306/307, vier jaar na Pancratius, onthoofd in Rome. Niet te verwarren met ‘onze’ Sint Bonifatius die bij Dokkum werd vermoord (754).

Over Servatius – eerste Nederlandse bisschop – gaat de legende dat hij in 384 zijn bisschopszetel wilde verplaatsen van Tongeren naar Maastricht. Onderweg overleed hij. Toen hij in Maastricht werd begraven, bleef zijn graf groen. De Sint-Servaas kerk in Maastricht herinnert aan hem.

 sering

Bloem

– De Sering wordt ook Servaasbloem genoemd omdat het begin van bloei van deze geurende struik zo rond deze dagen, de IJsheiligen, ligt.

15 mei Isidorus van Madrid (ca. 1070-1130)

– De kachel uit, de zon neemt het over

– De boerenheilige deelt, wat hij heeft

– Isidoor voorbij, noordenwind voorbij

– Isidoorke thuis, uit het fornuis

Vroeger was het houtgestookte fornuis de warmtebron voor het hele huis. Rond 15 mei werd het fornuis niet meer doorlopend gestookt (in Spanje).

Isidorus was een eenvoudige boerenknecht. Hij werd patroon van landbouwers en tuinders. Ook is hij patroon van de stad Madrid. Wat nu een park is in deze stad, zou voorheen het land geweest zijn dat Isidorus als boerenknecht bewerkte.

Legenden verhalen hoe bijzonder hij was. Zo leidden engelen de ploeg met ossen als Isidoor aan het bidden was. Ook schoot hij hongerende vogels te hulp met het zaad dat bestemd was voor een nieuwe graanoogst. De zakken raakten erdoor half leeg. Maar toen Isidorus het zaad ging zaaien waren de zakken weer gevuld. Het leverde de verraste landheer opnieuw een overvloedige oogst. Een ander verhaal van overvloed speelde rond een feestelijke maaltijd. Isidorus was uitgenodigd maar kwam te laat: er was nog maar één brood over. Isidorus was in gezelschap van arme mensen en besloot het brood te delen: er was genoeg voor iedereen en er bleef nog een volle mand brood over.

Recept

– Isidorusringen, eenvoudig Spaans gebak met broodmeel,

zie www.sameneerlijketen.nl

1 juni Thomas Berry (1914-2000)

Verwevenheid van leven

“Het universum is een gemeenschap van subjecten, niet een verzameling van objecten.”

Thomas Berry was een religieus lid van de congregatie van Passionisten en tevens theoloog en cultuurhistoricus. Vanuit de zorg voor de schepping benadrukte hij de verwevenheid van al het leven op aarde. Voor bovenstaand citaat en meer over Thomas Berry, zie de website van de Konferentie van Nederlandse religieuzen, op www.knr.nl onder duurzaamheid / heiligen en helden.

3 juni Kevin van Ierland († 618)

Bewogen door een vogel

“In het besef te zijn verweven met het netwerk van eeuwig leven, werd hij met ontferming bewogen”

(Semanues Heany)

Sint Kevin was een Ierse kluizenaar die het klooster Glendalough stichtte. Dit klooster is nog steeds te bezoeken.

Vele legenden verhalen van zijn band met vogels, dieren, bomen en water.

Een fameus verhaal: een merel maakt een nest in zijn open hand terwijl hij langdurig aan het bidden is!

Zie www.knr.nl onder duurzaamheid / heiligen en helden.

7 juni Seattle (1786-1866)

Een indiaan in de kloostertuin

“Hoe kun je de lucht, de warmte van het land kopen of verkopen? Dat is voor ons moeilijk te bedenken.

Als wij de prikkeling van het water niet kunnen bezitten, hoe kunt u het van ons kopen?”

De Indiaan Seattle houdt in 1854 als chief (opperhoofd) van de Suquamish- en Duwanisch indianen een toespraak wanneer blijkt dat de blanke kolonisten met geld land van de Indianen willen kopen. Die toespraak is een pleitrede voor een andere kijk op aarde en leven. Zijn woorden maken indruk en krijgen grote bekendheid. Er spreekt een levensvisie uit waarin de mens onderdeel is van de natuur, en er niet naast of boven staat.

Chief Seattle zette zich in voor een vreedzaam overleg, werd in 1848 christen en bleef door alle partijen gerespecteerd om zijn inzet voor de aarde en voor de vrede.

Van de toespraak bestaan verschillende versies, zie Wikipedia. Ook kan men diverse gesproken fragmenten beluisteren via You Tube.

 bergamot /  indianennetel

Bloem

Indianenetel: In de gedachtenisborder van de Hof van Lof in Megen is ter nagedachtenis aan Chief Seattle een zogenaamde Indianenetel geplant, een volksnaam voor de Bergamotplant Monarda sp.

9 juni Columbanus van Iona (ca. 521-597)

Keltisch groen

In 563 stichtte Columba op het Schotse eiland Iona een klooster dat een centrale functie kreeg binnen het Keltische Christendom. In ca. 800 werd er het Book of Kells geschreven, een van de oudste Keltische handschriften. Men vindt er prachtig versierde Keltische motieven waarin mens en natuur verweven zijn in geometrische vormen.

Het eiland wordt tegenwoordig bewoond door de Iona-communiteit en trekt vele bezoekers. Ook in Nederland zijn mensen lid van deze communiteit en op dit gemeenschapsleven betrokken. Jaarlijks vernieuwen zij hun gelofte, op 9 juni. Zie voor wat dit betekent de Nederlandse Iona groep.

Als kern van de christelijke Keltische spiritualiteit noemt men: presentie, poëzie en pelgrimage. Concreet geeft de groep hieraan vorm door “plekken en momenten te creëren, waar (Keltische) spiritualiteit ervaren kan worden: ruimte geven, gebrokenheid delen, heling ervaren, op weg gaan.”

In gebeden en liederen resoneert heel de schepping mee.

Vieren

Gebed voor onderweg

Op pad zijn met U, Schepper God,

is op pad zijn in Uw wereld,

vol wonderen en zó mooi.

In horizon en zee de eeuwigheid vermoeden,

en onder mij de aarde en de rots.

Op pad zijn met U, broeder Jezus,

is op pad zijn met uw vrienden,

elkaar ontmoeten, samen verder gaan,

en op het kruispunt afscheid nemen,

wetend dat U met ons allen bent.

Op pad zijn met U, Heilige Geest,

is op pad zijn met de wind,

is dansen op onstuimige muziek

en dan zo uw lied zingen,

dat anderen het kunnen horen.

Chris Polhill (zie: www.scheppingvieren.nl)

13 juni Antonius van Padua (ca. 1195-1231)

Vissen luisteren

Antonius van Padua is een volgeling van Franciscus van Assisi. Hij preekt voor de vissen die massaal naar hem komen luisteren, en zo wordt hij dikwijls afgebeeld, zoals Franciscus voor de vogels preekte.

Antonius is de beschermheilige van onder meer aardbeiverkopers. Rond zijn sterfdag zijn er volop aardbeien te oogsten.

Recept

– Voor haringsalade en andere recepten, zoals aardbeiendroom, Antoniustaart, en Watervis,

zie www.sameneerlijketen.nl, in de aparte rubriek ‘Heiligen’

20 juni Wereldvluchtelingendag

Deze dag werd in 2000 door de Verenigde Naties uitgeroepen, om aandacht te vragen voor de vluchtelingen waar ook ter wereld. Zij moeten vluchten voor oorlog, armoede of repressie, waardoor zij hun leven niet meer veilig zijn. Tegenwoordig zijn vele vluchtelingen door verandering van hun leefomgeving klimaatvluchteling geworden. Hun woongebied is onleefbaar geworden. Zie link Verenigde Naties  Het gaat om een elementair mensenrecht: een veilige woonplek, bed, bad en brood. Maar evenzeer om menselijke waardigheid, om respect en menselijke bejegening.

In Nederland worden rond die datum allerlei initiatieven genomen om aandacht voor de vluchtelingen te vragen en geld in te zamelen. Zo is er de Nacht van de Vluchteling, in 2023 in het weekend van 17 op 18 juni.

24 juni Johannes de Doper (ca. 30 nChr.)

Zonnewende

Johannes de Doper, voorloper en wegbereider van Jezus, wordt zes maanden voor de geboorte van Jezus herdacht (zie Lucas 1, 26-28). De geboortedatum van Sint-Jan werd vastgesteld rond de Zonnewende, herinnerend aan een bijbeltekst uit Johannes 3, 30: “Hij (Jezus) moet groter worden, en ik (Johannes) kleiner”. Omstreeks 24 juni neemt immers de zon in kracht af om op 24 december weer met kracht de aarde te verlichten. Johannes met zijn eigen levensstijl riep op tot omkeer en doopte de mensen die daaraan gehoor gaven met water.

Kruid

St Janskruid Hypericum perforatum

Verschillende kruiden dragen als volksnaam Sint-Janskruid omdat ze rond deze dag bloeien, zoals margriet.

Een legende verhaalt dat de duivel de geneeskracht van het Sint-Janskruid heeft willen breken door met zijn klauwtjes gaatjes in het blad te prikken (vandaar de naam perforatum). In de bladeren zitten oliekliertjes die op gaatjes lijken. Als je de knoppen tussen je vingers wrijft, komt er rood sap uit. Men zag hierin een verwijzing naar het bloed dat vloeide toen Johannes onthoofd werd.

Vieren: zegen

Het kruid werd beschouwd als een heilig kruid om het kwade te weren. Sint-Janskruid, vaak samen met ander kruiden gebundeld in een Sint-Janstros, wordt nog steeds als ritueel kruid gebruikt. Kransen en kruidenbundels worden op deze dag gezegend.

Vieren: bron

Bron van het zijnde,

groot zijt Gij,

eeuwig oneindig,

en zo nabij.

tekst: Gert Landman, Liedboek 987

zie ook: www.scheppingvieren.nl 

Recepten

– Sint-Janssalade met aalbessen

– Johannesbroodrepen

– “Met Sint-Jan nieuwe aardappelen in de pan”: spreekwoorden en gebruiken herinneren aan de betekenis van St. Jan in relatie tot de seizoenen; bedenk ook dat na Sint-Jan asperges en rabarberstelen niet meer worden geoogst.

– Sint Janskruidwijn: het verse kruid is niet geschikt in voedsel en drank, het gedroogde kruid is wel bruikbaar, bijvoorbeeld in thee of in een Sint-Janskruidwijn met citroenmelisse.

– Sint-Jansolie: een huismiddel bij wondjes. Er zijn nog steeds kloosters waar men Sint-Jansolie bereidt door de bloemen en bloemknoppen in olie enige tijd te laten staan. De olie krijgt een rode kleur. Van de olie gaat een verbrandende werking uit. Daarom mag de geoliede huid niet aan zonlicht wordt blootgesteld:

(zie www.sameneerlijketen.nl )

29 juni Petrus (de apostel, ca. 20-64) en Paulus (de apostel, ca. 20-67)

Peen en Peulen

De dag van Petrus en Paulus, afgekort als P&P, herinnert aan de kloostertraditie om die dag Peen en Peulen te eten.

Recept

Link naar Peen en peulen of wortelsalade, www.symbolischschikken.nl

11 juli Benedictus van Nursia (480-547)

De levende Aarde

(zie ook uitvoeriger, deze Groene Kalender, 21 maart, de sterfdag van Benedictus)

       Benedictus met raaf

Benedictus, de patroon-heilige van Europa, wordt beschouwd als de vader van het kloosterleven in Europa. Religieuzen die leven volgens de “regel” van Benedictus blijven op één plek wonen, werken en bidden in een ritme van 8 uur rusten, 8 uur werken en 8 uur verdieping. Zij dragen zorg voor de plek waar zij wonen, voor de omgeving en de schepping vanuit een houding van respect en zorgvuldigheid.

In het voetspoor van Benedictus deden met name de Cisterciënzers aan landontginning. Zij speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling van het landbouwbedrijf. In het hedendaags beleid van de Cisterciënzer abdij Koningsoord in Echt (Limburg) is goed te zien hoe natuur en landbouw daarbij kunnen samengaan.

Praktijk

In de benedictijner abdij van Egmond (Noord-Holland) wordt de zorg voor de aarde in praktijk gebracht in het project De levende Aarde, dat onder de bezielende leiding staat van br. Thijs Ketelaars, br. Adelbert, br. Columba en een groep tuin-vrijwilligers. Bärbel Bohling ontwierp een plan voor de tuin. Men vindt er een voedselbos en een vlindertuin met inheemse kruiden, tuinplanten en vlinderstruiken. Er zijn twee kruidentuinen, één ervan is aangelegd volgens het uit 840 overgeleverde tuinplan van de benedictijn Walafried Strabo, die abt was van een abdij in Reichenau (Duitsland). Recent kwam een kas in het beheer van de Egmondse broeders. De grond was jarenlang verpacht geweest. Br. Adelbert maakte plannen om zelf groenten te verbouwen en kruiden te kweken en wordt daarbij bijgestaan door br. Columba en diverse vrijwilligers. Men gebruikt geen bestrijdingsmiddelen en benut de principes van permacultuur.

Recept

– Pelgrimsbrood

20 juli Margaretha van Antiochië († 305)

Ook Margriet verslaat haar draak

Sinte Margriet is inmiddels van de heiligenkalender afgevoerd, omdat haar historiciteit niet bewezen is. In de Middeleeuwen is zij een geliefde heilige en wordt veel afgebeeld met een draak onder haar voeten. Ze werd beschouwd als een helper in nood en behoorde tot de zogenaamde 14 noodhelpers.

Volgens legenden was Margaretha een dochter van een heidense priester. Ze werd door haar baker gedoopt en daarom door haar vader verstoten. Omdat ze een mooie vrouw was wilde de prefect van de stad met haar trouwen, mits ze het christendom verliet. Dat weigerde ze. Ze werd daarop gevangen genomen, getroost door een duif maar belaagd door een draak van een duivel. Ze weerstond die draak en doodde hem. Het verhaal lijkt een vrouwelijke variant op de legende over Joris met de draak. Margriet werd beschermheilige van onder meer bakers, boeren, barenden en vrouwen die onvruchtbaar zijn. (zie 23 april, Sint Joris, deze Groene Kalender; zie ook www.heiligen.net)

24 juli Christoffel – Christusdrager

Een groene stok en giftig zwarte bes

Het is onzeker of Christoffel ooit bestaan heeft – hij is van de officiële heiligenkalender afgevoerd – maar in legenden en verhalen blijft hij als beschermer van reizigers bekend. Net als Margriet, werd hij gezien als een helper in nood en behoorde hij tot de zogenaamde 14 noodhelpers.

In de 12e eeuw ging het verhaal dat een reus de machtigste koning van de aarde wilde dienen. Hij merkte dat de koning angst had voor de duivel, maar ook dat de duivel bang was voor een kruis langs de weg. Vanaf dat moment besloot hij om “de man aan het kruis”, Christus, te dienen. Hij ging naar hem op zoek en kwam terecht bij een kluizenaar. Die vroeg hem of hij pelgrims over de rivier wilde dragen. Toen hij op een keer een klein jongetje naar de overkant bracht, merkte hij dat zijn last zwaarder en zwaarder werd. De reus leunde zwaar op zijn stok die hem hielp staande te blijven in de sterke stroming van de rivier. Hij had moeite de overkant te halen. Toen werd hem duidelijk dat het kind Christus zelf was, die – volgens de traditie – “de zondenlast van de wereld” op zich genomen had. Een loodzware last. Hij vroeg om gedoopt te worden zoals Jezus en liet zich Christophorus – Christusdrager – noemen. De volgende dag waren aan de stok die hij met zich meedroeg groene bladeren ontsproten.

Kruid

Christoffelkruid (Christopskraut) – Actacea spicata wordt ook zwarte gifbes genoemd. De zwarte bessen die na de bloei verschijnen zijn giftig. Het plantje komt van nature in Nederland voor, evenals in veel andere Europese landen. Als vaste plant wordt het ook in tuincentra aangeboden. Christoffel zou het kruid bij zich gedragen hebben toen hij het Christuskind over de rivier droeg: op leven en dood?

25 juli Jacobus de Meerdere, apostel (ca. 44)

Een weg naar binnen

Het graf van Sint Jacob, dat verwijst naar de apostel (Marcus 1, 16-20), bevindt zich volgens de legende in Santiago de Compostella. Het is nog steeds een favoriet doel van veel pelgrims en tochtgenoten. Ieder voor zich op zijn eigen manier de weg af, wandelend, fietsend, in gezelschap of alleen. Een weg van buiten naar binnen.

Zie www.heiligen.net

Praktijk

– Voetafdruk: wandelen is de meest milieuvriendelijke vorm van je verplaatsen. Ben je benieuwd naar je ecologische voetafdruk? Kijk dan op www.groengeloven.nl

– Stiltewandelingen: voor speciale stiltewandelingen, op initiatief van onder meer kloosters, zoals de abdij van Egmond, zie bijvoorbeeld www.abdijvanegmond.nl

Recept

– Santiago koekjes: www.sameneerlijketen.nl

– Roggebrood: van oudsher begint omstreeks 25 juli de roggeoogst. De eerste verse broden werden naar de priesters en kosters van de kerk gebracht, een stille verwijzing naar de eerstelingen van de oogst die naar de tempel werden gebracht (Deuteronomium 18, vers 4). “Tegen Sint Jacob verdwijnt alle nood: hij schaft ons aardappels en vers brood.”

Bloem

– Jacobuskruiskruid (Senecio jacobea). De bloem lijkt op een bundeling van kleine gele sterren, ze bloeit rond 25 juli. De stervorm kan verwijzen naar de sterrenhemel. De baan van het Melkwegsterrestelsel wijst in de richting van Santiago de Compostella. Compostella betekent ‘sterrenveld’. Volgens een legende werd door het vallen van sterren de locatie bepaald waar Jacobus aan land kwam, stierf en begraven werd. zie kloostertuinen.nl …

Vieren

Voor vieringen en teksten rond pelgrimeren en wandelen, zie www.scheppingvieren.nl

6 augustus Feest van de gedaanteverandering van de Heer

Eerste vruchten van de oogst

In de traditie van de oosters-orthodoxe kerken neemt men op deze dag de eerste vruchten van de oogst mee naar de kerk om ze te laten zegenen. In Griekenland zijn het de eerste druiven, in Nederland (bijvoorbeeld) de eerste appels.

Het belangrijke feest – ook wel: van “de verheerlijking van Jezus op de berg” – verwijst naar het verhaal waarin Jezus voor een kort moment in wit goddelijk licht verschijnt met Mozes en Elia (te vinden in Marcus 9, en parallelle verhalen in Matteüs en Lucas).

.

Zie verder scheppingvieren.nl

10 augustus Laurentius van Rome (ca. 230-258)

Zorg voor de armen 

Op de feestdag van Laurentius brengt de imker zijn bijen naar de heide. Laurentius stierf als martelaar op een rooster in het vuur en werd de beschermer van allen die met vuur werken zoals koks en bakkers.

met geldbuidel

Tijdens het bewind van keizer Valerianus is Laurentius hoofddiaken van de kerk in Rome. De keizer zou hem hebben gesommeerd het kerkelijk bezit, in de vorm van een geldbuidel, aan hem te overhandigen, dat bedoeld was voor de armenzorg om ’te helen’. Laurentius gaat met een groot aantal armen naar de keizer en zegt volgens de overlevering: Hier is het kerkelijk bezit dat nooit afneemt, maar slechts toeneemt.

Kruiden

Kruiden die zijn naam dragen:

• Brunel (Brunella vulgaris), Herba St. Laurentii, Herbe de St. Laurent. Het zijn hemelsblauwe bloemen die bruin worden als door vuur verbrand.
• Heelkruid (Sanicula europaea), Herbe de St. Laurent, Kruid van Laurentius. De naam verwijst naar ‘helen, genezen’.

11 augustus Clara van Assisi (ca. 1149-1253)

Helder oog voor kwetsbaarheid

Clara volgde Franciscus van Assisi en stichtte de vrouwelijke tak: Clarissen. Clara betekent helder licht. Ze werd patrones van oogzieken. Twee planten die destijds gebruikt werden bij oogkwalen kregen volksnamen die naar haar verwijzen: stinkende gouwe en ogentroost. Ogentroost heeft als volksnaam Klaaroge. Dodoens (1554) gebruikte deze naam ‘Claeroge’. En Dioscorides, Griekse arts aan het einde van de eerste eeuw, was al bekend met het gebruik van het kruid bij oogziekten. Oene Hek (†), schapenboer op Terschelling, gebruikte dit kruid nog eind vorige eeuw. Hij zette thee met ogentroost en waste ermee de ogen van zijn schapen als het nodig was.

Clara koos voor een leven waarin vlees eten alleen voor kwetsbare zusters mogelijk was. Veel Clarissen gemeenschappen zijn in de loop der eeuwen om gezondheidsredenen weer vlees gaan eten. Het was gewoonte om rond haar sterfdag een worst bij het klooster te bezorgen als extraatje en te vragen om te bidden voor mooi weer of een andere wens te doen. In België brengt men een ei naar het klooster: ‘een ei voor Clara’.

In Nederland kozen de Clarissen in Megen enkele jaren geleden bewust voor terugkeer naar een verantwoorde vegetarische keuken. Zij behoren dan ook tot één van de ‘groene kloosters’.

Meer weten: zie zusters Clarissen in Megen en www.devegetarischezuster.nl

Kruiden

(zie Website Tuinen i.o.  voor Planten en Symboliek)

Stinkende gouwe (Chelidonium majus), Claire, ‘ogenklaar’.

Ogentroost (Euphrasia officinalis), Frans: Herbe de St. Claire, ‘ogenklaar’, ‘klaaroge’.