Vieren of gedenken, in alle rust of met elkaar.
Laat je inspireren door oude gewoontes, groene symboliek, markante personen, inspirerende initiatieven, smaakvolle recepten, toepasselijke teksten, en praktische tips.
6 januari Epifanie – Het feest van Driekoningen
Een ster zet mensen op een ander spoor
Epifanie betekent aan het licht komen, ‘openbaar worden’. De bijzondere betekenis van Jezus komt aan het licht. Een ster wijst de weg en staat stil bij een pasgeboren kind in al zijn kwetsbaarheid.
In het kerkelijk jaar krijgt op 6 januari het verhaal van de magiërs (wijzen) aandacht. In de Kerken van het Oosten heeft niet het kerstverhaal van Jezus’ geboorte een centrale plaats maar is dit Epifaniefeest het belangrijkste feest (Matteüs 2, 10-11).
In de traditie worden de wijzen afgebeeld als koningen die, gedachtig Psalm 72, 10 en Jesaja 60, 1-3 en 6, “de Rechtvaardige” geschenken brengen. Zij vertegenwoordigen de drie toen bekende werelddelen, Europa, Azië en Afrika: dit kind heeft kennelijk betekenis voor de hele wereld. Soms worden de koningen in drie levensfasen getoond: Melchior als grijsaard, Balthasar als bebaarde volwassene en Caspar als jonge man, zonder baard met een donker gelaat.
De andere weg
Dankzij de liefdevolle barmhartigheid van onze God
zal het stralende licht uit de hemel over ons opgaan
en verschijnen aan allen die leven in duisternis
en verkeren in de schaduw van de dood,
zodat we onze voeten kunnen zetten op de weg van de vrede.
Lucas 1, 77-79
Een ster wijst de weg naar een kind,
klein en kwetsbaar.
Een kroon van leven
gaat aan machtige heersers voorbij.
Zij die het kind aanschouwen,
kiezen een andere weg.
Een weg van verbondenheid met het al,
en weg die recht doet, vrede sticht,
respect voor de aarde toont.
Tini Brugge
Ster
In de Oudheid symboliseert het opgaan van een heldere ster de komst van een belangrijk persoon. Bileam ziet in een ster een verwijzing naar een machtig mens: een ster komt op uit Jakob (Numeri 24, 17). In het Driekoningenverhaal duidt de ster op Jezus’ betekenis: Toen Jezus geboren was in Betlehem in Judea, kwamen er magiërs uit het Oosten in Jeruzalem aan. Ze vroegen: ‘Waar is de pasgeboren koning van de Joden? Wij hebben namelijk zijn ster zien opgaan en zijn gekomen om hem eer te bewijzen.’ (Matteüs 2, 1-2). In het laatste bijbelboek wordt Jezus morgenster genoemd: (…) de telg van David, zijn nakomeling, de stralende morgenster (Openbaring 22, 16).
Hij is de ster, hij is de zon,
hij is de eeuwige levensbron,
uit plant en steen,
uit zee en licht
straalt zijn godd’lijk aangezicht.
Novalis
Goud, wierook en mirre
Het goud dat de magiërs meebrengen wordt gezien als symbool voor het koningschap van Jezus, wierook als een teken van zijn priesterschap (opdragen van een reukoffer) en mirre om zijn menszijn aan te duiden (balsem voor het lichaam).
Wierook is een hars dat door twee bomen wordt afgescheiden (uitgezweet) door bladeren en takken. Het zijn middelgrote heesters van het geslacht Boswellia. De productie van de hars kan worden gestimuleerd door in de stam een snede te maken. De heerlijk ruikende wierookkorrels worden nog steeds in kerkelijke rituelen gebruikt.
Mirre is eveneens een geurende hars die wordt uitgezweet door ‘mirrebomen’. Waarschijnlijk zijn dat onder meer de Commiphora abyssinica en andere doornige, grillig vertakte heesters en kleine boompjes die op rotsgrond groeien. De takken en blaadjes geven spontaan de geurende harskorrels af. Mirre is de kostbaarste hars uit die tijd en werd verwerkt in zalfolie. Zowel bij de geboorte van Jezus als bij zijn kruisiging (Marcus 15, 23) wordt verwezen naar mirre.
Recepten
Meer over Driekoningen op de website www.sameneerlijketen.nl
Hier vindt u recepten voor Driekoningenpap, Driekoningenbrood, Driekoningenbrood met rozijnen, Driekoningenthee, en Driekoningentaart met amandelen en een boon (verrassing).
Schikken
– Met een ster, zie Ster bij Epifanie op de website van symbolisch bloemschikken.
Vieren
– Bijbelteksten: Matteus 2, 10-12; Psalm 72; Jesaja 60, 1-3, 6
– Symboliek van de ster: Matteüs 2, 10-12, Numeri 24, 17
– Zie het gedicht ‘Aan het licht komen ...’, Jeanette van Osselen op de website www.scheppingvieren.nl
De komst van de wijzen
Zij die op sterren reizen,
op hun innerlijk kompas,
zijn de zieners en de wijzen,
zoekers in de grote nacht.
Zij die op sterren reizen,
varend op de hemelkaart,
zoeken tekens in de ruimte
naar het hart van het bestaan.
Zij die op sterren reizen
vinden sterren in hun hart,
worden nieuwe zieners, wijzen
van een stralend gouden dag.
Zij die op sterren reizen
brengen daarvandaan iets mee,
want de afglans van de sferen
geurt als wierook om ons heen.
Uit: Kerstoratorium ‘Als appelbloesem in de winter’, Marijke de Bruijne
– Zie verder www.scheppingvieren.nl
Vieren
Sterzingen
Kinderen trekken zingend als koningen verkleed met een ster langs de huizen. Soms gaan zij vanuit de kerk op weg en worden uitgezonden met een boodschap. Het bedelen om snoep wordt dan verbonden met een andere opdracht: voedsel verzamelen voor de voedselbank, op een andere wijze bijdragen aan duurzaamheid of gerechtigheid. Je kunt het zien als ‘een andere weg’ gaan, na (aan)geraakt te zijn door het kind.
Averechtse processie
In sommige kerken liep men vóór de hoogmis, bij wijze van kleine processie, tegen de gewone richting in. Als het ware tegen de stroom in, de keuze “voor een andere weg in het licht van Jezus”.
17 januari Antonius de Grote van Egypte – ‘Antonius abt’ (251-356)
Varkens die vrij rondlopen
Antonius met varken
Op afbeeldingen zien we Antonius abt vaak met een varken. Antonius leefde als kluizenaar in Egypte. Hij was een van de eerste christenen die hun leven doorbrachten in afzondering. Hij wordt beschouwd als abt van alle monniken, als vader van het monnikendom, omdat zich rondom hem meer kluizenaars vestigden. Als beschermheilige van boeren en vee werd Antonius aangeroepen bij een schimmelziekte in het koren (antoniusvuur) en andere besmettelijke ziekten bij mens en vee. In 1095 werd de kloosterorde van de Antonianen opgericht. Aanleiding was de genezing van de zoon van de stichter die aan het antoniusvuur leed. Als vergoeding voor de ziekenzorg die de monniken verrichtten, mochten hun varkens overal vrij rond lopen met een belletje om hun nek. Het vlees van de varkens werd onder de armen verdeeld.
Livar varken abdij Lilbosch
Een nieuw kloostervarken: Livar
Vroeger hadden de meeste kloosters één of meerdere varkens. Varkens zijn alleseters, ze aten wat aan etensresten overbleef. Op abdij Lilbosch bleek de komst van het Limburgse varken (Livar) de redding van de varkenshouderij. In 2007 stapte de abdij in een project met andere varkenshouders. Een fokprogramma bracht uit oudere varkenssoorten het beste in dit varken samen. Het is geliefd door zijn vlees. De abdij heeft momenteel ca. 120 fokvarkens met een staart in de krul. Ze hebben een vrije uitloop met modderpoelen en voor de fokzeugen is er een weide. Het varken groeit langzaam waardoor de vetverdeling bij dit ras in balans is.
Bloem
– Sneeuwklokje: wordt ook Sint-Antoniusbloem genoemd
Kruid
– Knopig helmkruid of Sint-Antonieskruid, Scrophularia nodosa, ’aambeiwortel’, werd gebruikt voor klierziekten bij varkens. Zie link: www.kloostertuinen.nl
Recepten
Op deze dag wordt met name in Spanje een varkensstoofpotje gegeten: Olla de San Anton met varkensvlees, bonen, uien en kruiden. Men dacht ook dat het eten van spek een remedie was tegen antoniusvuur. Zie:
– Olla de San Anton, naar een recept uit: Cooking with the Saints (op www.sameneerlijketen.nl)
– Sint Antonius de grote soep, recept uit: Kloosterkeuken (op www.sameneerlijketen.nl)
Verhaal
– Over de abdij: Gidsje Abdij Lilbosch – staande in een traditie van 900 jaar (1998), zie www.abdij-lilbosch.nl
20 januari Sebastiaan en Fabiaan van Rome (ca. 288 resp. 250)
Joods Nieuwjaar van de bomen:
‘Sebastiaan en Fabiaan doen het sap in de bomen stromen.’
Sebastiaan van Rome diende in het leger. Hij werd christen, vanwege zijn geloof met pijlen doorboord en vastgebonden aan een boom. Zo wordt hij afgebeeld. Men dacht dat hij dood was, maar hij overleefde door een goede verzorging door de heilige Irene. Toen hij keizer Diocletianus aansprak op het geweld werd hij doodgegeseld. In de catacomben van de Via Appia werd hij begraven naast paus Fabianus.
Nieuwjaar van de bomen – de Joodse traditie
Omdat het joodse jaar een maanjaar is, en er dus ‘geschrikkeld’ moet worden om de feesten die met de seizoenen samenhangen in de juiste periode te vieren, is er geen vaste datum voor het Nieuwjaar van de bomen. De dag valt steeds wisselend ergens in januari of februari. Omdat de nieuwe groei van de bomen de strekking van het feest bepaalt, verbinden we voor de Groene Kalender deze dag aan 20 januari wanneer Sebastiaan en Fabiaan ‘het sap in de bomen doen gaan.’ In 2020 valt het Nieuwjaar van de bomen op 10 februari (zie ook de Wereld Feesten Almenak).
Toe b’Sjwat, de 15e dag van de maand Sjwat, was, toen de Tempel in Jeruzalem nog bestond, het begin van het nieuwe “belastingjaar”: er moesten “tienden” van de boomvruchten betaald worden.
“Tot deze datum leven de bomen van het water van het vorig jaar, maar vanaf de 15e van de maand Sjwat drinken en groeien zij van het water van het nieuwe jaar”. (Talmoed Jeroesjalmi, Rosj haSjana 1:2)
Wanneer de sapstromen van de vruchtbomen op gang begonnen te komen, kon men vaststellen welke bomen vrucht zouden dragen. Dit begin van de groei markeert in de joodse jaartelling het Nieuwjaar van de bomen.
Vieren
– Zie voor teksten, gedichten en vieringen rond bomen: www.scheppingvieren.nl
21 januari Agnes van Rome (ca. 293-305)
Minder blaten, meer wol (Loesje)
Agnes is het Latijnse woord voor lam. In Nederland herinneren Agnietenkloosters aan Agnes van Rome. Zij was 12 jaar, en uit een voornaam geslacht, toen zij een huwelijk afwees en ervoor koos om in het spoor van “de Goede Herder” te gaan. Na haar dood zou zij volgens een legende aan haar ouders verschenen zijn met een lam. Het lam is hier beeld van Christus, haar “hemelse bruidegom”.
Lam
Een lam is in de Bijbel een offerdier: de vruchten die Kaïn aan God offert worden niet geaccepteerd, maar wel het lam dat Abel offert (Genesis 4, 1-5). Bij het jaarlijks vieren van de uittocht uit Egypte wordt een lam geofferd (Exodus 12, 21).
Johannes de Doper wijst naar Jezus en zegt: daar is het lam van God (Johannes 1, 29). Behalve lam is Jezus zelf ook beeld van de Goede Herder die zijn leven geeft voor de schapen (Johannes 10, 11). Hij wordt dan afgebeeld met een lam op zijn schouders. In de christelijke kunst verwijst een lam naar deugden als zachtmoedigheid en onschuld (JJM Timmers, Christelijke symboliek en Iconografie, 1974).
Kruid
– St. Agneeskruid – Wrangwortel Helleborus viridis (dit kruid bloeit rond deze dag), zie link www.kloostertuinen.nl
Vieren
– Op deze dag worden in de St. Agnes catacombe in Rome twee lammeren gezegend die de wol leveren voor de aartsbisschoppelijke mantel (het pallium).
– Ongehuwde meisjes legden op de vooravond van het feest van Agnes in de ene schoen een takje tijm en in de andere een takje rozemarijn, en aan weerzijden van hun bed ook een takje. Ze zouden dan dromen van hun toekomstige geliefde.
– Voor lam, zie www.scheppingvieren.nl
1 februari St. Brigid van Kildare (ca. 453-523)
Koeien en Melk
Van oudsher werd op deze dag in de Keltische traditie de overgang van de winter naar de lente gevierd. Daarmee is ook de gedachtenis verbonden aan Brigid of Brigida (NL), met St. Patrick is zij patroon van Ierland.
Brigid werd stichter en abdis van het eerste Ierse klooster in Kildare (Cill-Dara: ‘klooster van de eik’). Waarschijnlijk was het voor de Druïden reeds een ‘heilige plek‘. Als beschermheilige van vruchtbaarheid heeft zij (nog) vóórchristelijke kenmerken. Brigid krijgt de bijnaam ‘St. Mary of Gael’, de ‘Keltische Maria’, moeder van het Ierse christendom.
Het verhaal gaat dat zij in een droom met haar vader in Bethlehem verblijft. Er heerst grote droogte. Haar vader gaat op weg naar een bron om water voor vee en mensen te halen. Hij verbiedt Brigid tussentijds gasten in zijn herberg toe te laten om het laatste water dat er nog is voor henzelf te bewaren. Dan komen Maria en Jozef aan bij deze herberg. Op aandringen van Maria gaat Brigid naar de stal en tot haar verbazing geeft een koe weer volop melk. Zij geeft hen onderdak in de stal naast de koeien en vanaf dat moment is er ook weer overvloedig water. Als Jezus wordt geboren geeft Maria Brigid de naam pleegmoeder (zij die melk gaf).
Op afbeeldingen zien we haar vaak met een koe, die haar dagelijks de melk gaf die zij nodig had. Zo werd zij o.a. beschermer van melkkoeien en vee. Om huis en stallen te beschermen hangt men vaak een Brigids Cross op boven de deuren: een gevlochten kruis van stro.
Ook wordt aan haar het wonder toegeschreven dat elke boom die zij aanraakte spontaan ging bloeien.
Die herinnering wordt bewaard bij het oprichten van een den tijdens de jaarlijke processie in Noorbeek (Limburg), waar ook een relikwie van haar bewaard wordt.
Recepten
Men bakte een haverbrood, als sodabrood (zonder gist), en legde dat buiten met wat graan voor de koe die St. Brigid altijd vergezelde. Als zij dan langskomt zal ze volgens de traditie een zegen uitspreken.
– Haverkoeken uit Ierland, St. Brigid Oat cookies (op de website sameneerlijketen.nl , met aparte rubriek: heiligen)
Vieren
Zegen
In Keltische gezangen, verzameld in de Carmina Cadelica, vinden we de volgende zegentekst bij het wegbrengen van koeien:
De gemeenschap van Maria Moeder zij voor u
de gemeenschap van Brigid van de koeien zij voor u,
bij het knabbelen, kauwen en smakken.
Esther de Waal, vertaald door Jaap Faber, in: Het Keltisch visioen – spiritualiteit van een verzonken wereld, Meinema, 2000
2 februari Opdracht van de Heer in de Tempel
Maria Lichtmis: Licht voor alle volken
Op 2 februari, veertig dagen na Kerstmis (de geboorte van Jezus), dragen Jozef en Maria volgens de joodse wet hun eerste zoon op aan God. Zij gaan daarvoor naar de tempel in Jeruzalem. De profeet Simeon herkent het kind als “Licht voor alle volken.” Het feest wordt ook wel Maria Lichtmis genoemd, omdat het gevierd wordt met veel kaarsjes.
Recepten
– voor Pannenkoeken, “koekebak”
– Meer over Maria Lichtmis: ‘Op Lichtmis is geen vrouwke zo arm of ze maakt haar panneke warm’, zie website Samen Eerlijk Eten
Schikken
– Sneeuwklokjes, licht voor de wereld, teken van hoop: ze luiden de winter uit en de lente in.
Sneeuwklokjes zijn mede door de monniken uit Zuid-Europa naar het Noorden gebracht. Het werd traditie om op deze dag van “Maria Lichtmis” het altaar te versieren met sneeuwklokjes.
Adam en Eva werden uit het paradijs verdreven. Het was een koude winter en het sneeuwde. Eva begon van verdriet te huilen. Een beschermengel ging naar haar toe en plakte een sneeuwvlok op Eva’s ogen. Het veranderde in een sneeuwklokje. De engel gaf het bloemetje aan Eva en zei: “Kijk eens goed, het heeft groene blaadjes en randjes en de vorm van een klokje. Het is een teken dat de winter snel voorbij zal zijn, dat het warmer en groen wordt om je heen. Kijk nog eens dieper naar binnen en zie het gouden hart van het bloempje: beeld van een onvergankelijk licht, beeld van God die ook jou nooit zal vergeten en die een plekje zoekt in je binnenste om te verblijven.” Eva richtte zich op, de engel was verdwenen, het hield op met sneeuwen en zie: sneeuwklokjes kwamen op door de sneeuw heen. Warm zonlicht opende hun klokjes. Bemoedigd gingen zij verder, in vertrouwen, met nieuw inzicht en uitzicht.
3 februari Blasius van Sebaste (ca. 316)
Wind, Windmolens, Geest
– de gedenkdag in de Oosters-orthodoxe kerken is op 11 februari
Blasius, vanwege zijn naam “de blazer” genoemd, stond als helper in nood erom bekend dat hij de wind kon beïnvloeden. Hij werd beschermheilige van eigenaars van windmolens. Op de symbolische relatie tussen wind, geest en levensadem wees Cyrillius van Alexandrië (vroeg 5e eeuw). Hij vergeleek het inblazen van de eerste mens Adam in de Bijbel (boek Genesis) met het inblazen van de Geest als Jezus na zijn dood aan zijn leerlingen verschijnt. Nog eens zei Jezus: ‘Ik wens jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie uit.’ Na deze woorden blies hij over hen heen en zei: ‘Ontvang de heilige Geest’ (Johannes 20, 21-22).
Blasiuszegen
Op deze feestdag kan de zogenaamde Blasiuszegen gegeven worden. Blasius wordt afgebeeld met twee gekruiste kaarsen, bij keelziekten werd hiermee zijn hulp ingeroepen. Een legende verhaalt dat hij een kind redde van de dood nadat het een visgraat had ingeslikt die de luchtpijp blokkeerde en dreigde te stikken.
H. Blasius
Uw naam staat onder ons in hoge eer:
ter kerke gaan wij op uw feest, met velen,
hoe licht en snel bezeerd zijn onze kelen
hier in dit land van guur en wisslend weer.
Zie, ieder die vertrouwvol tot U gaat,
en langs zijn keel de kaarsen zich voelt kruisen,
denkt aan de regens, die gestadig ruisen,
en aan ons rauw, verraderlijk klimaat. (…)
Uw zegen heeft ons aller vast vertrouwen,
zij helpt ons heen door nevel, vocht en wind (…)
(…) bescherm ons dan, en weer van ons de pijn,
de schorheid, heesheid, en de vele kwalen,
het hijgend en benauwend ademhalen –
uit: Wierookgraan – H. Kuitenbrouwer en Gabriël Smit, Het Spectrum, Utrecht, 1944
Praktijk
– In Reeuwijk en Gouda zijn met inzet van kerkgangers windmolens geplaatst door de Vereniging de Windvogel (Dick van Elck)
Recepten
– Blasiusbrood op de website sameneerlijketen.nl
Blasiusbroodjes werden vooral in Duitsland, Zwitserland en Nederland gebakken. De roggebroodjes zouden helpen tegen keelpijn. Oorspronkelijk gebruikte men 100% roggemeel: het goedkope graan voor de armen.
9 februari Appolonia van Alexandrië († 249)
Kiespijn – Kruiden
Appolonia was diaken in een vroeg-christelijke gemeenschap in Egypte en zette zich in voor zieken. Ze stierf op de brandstapel nadat men eerst al haar tanden had uitgetrokken. Daarom wordt ze aangeroepen bij kiespijn.
Kruiden
Naar naam verwijst naar twee kruiden. Monnikskap (Aconitum napellus) wordt in de Duitse taal ook Appoloniawurzeln (wortel) genoemd. Bilzenkruid (Hyoscamus niger) staat bekend onder de Franse volksnaam Herbe de St. Appoline. De monnikskap is een giftige plant, maar bevat stoffen voor pijnstillende middelen. Dat geldt ook voor het bilzenkruid.
12 februari Dorothy Stang (1931-2005)
Regenwoud
Dorothy Stang was een Amerikaanse religieuze, aangesloten bij de zusters van Notre Dame de Namur. In Brazilië zette zij zich in voor de arme boeren en het behoud van het regenwoud. Zij werd op 12 februari 2005 voor deze inzet vermoord.
Zie Konferentie Nederlandse Religieuzen (KNR): Dorothy Stang
14 februari St. Valentijn (ca. 269)
De vogels en de liefde
‘Al is de winter nog zo streng, op Sint Valentijn huwen de vogels.’
hart van cake met takken
De Engelse dichter Claucer verbindt de ‘partnerkeuze van vogels’ met Valentijnsdag. Hij schrijft in 1382: For this was on St. Valentynes day, when every byrd cometh there to choose his mate. Het nestje bouwen kan nu beginnen. Is hieruit de gewoonte ontstaan om elkaar op deze dag (anonieme) liefdesbetuigingen te sturen? (Zie ook: www.wikipedia/Valentijn). In Italië bestond vroeger omstreeks 14 februari een vruchtbaarheidsfeest ter ere van de godheid Lupercalia.
In de heiligenkalender worden twee Valentijns op 14 februari herdacht: Valentinus van Rome en Valentinus van Terni. Waarschijnlijk wordt op Valentijnsdag de man uit Terni bedoeld en heeft die uit Rome nooit bestaan.
Valentius zegende een huwelijk in van een christin en een ‘heiden’ dat zegenrijk werd. Daarop vroegen meer geliefden in soortgelijke omstandigheden zijn zegen. Werd hij daarom bestraft met de marteldood?
Recepten
– Valentijnscake in hartvorm, zie foto boven, ook www.sameneerlijketen.nl (aparte rubriek ‘heiligen’)
Schikken
– Laurier (zie foto)
In de oudheid werden takken laurier gebruikt bij tovenarij en het doen van voorspellingen. In de symbolentaal zijn ze beeld van eer en overwinning (Laurierkransen). In Engeland zou een verliefd stel nooit gescheiden worden wanneer zij een lauriertakje in tweeën braken en elk een stukje bewaarden. Of ook: als men op Valentijnsdag twee stukjes laurierblad voor het slapengaan onder het kussen legde, zouden de dromen over liefde gaan.
– Hart met takken, zie foto boven
22 februari Sint-Pieter (Sint Petrus, ca 44)
Sleutel tot ander leven
Deze dag herinnert aan de eerste bisschopstoel in Rome. Rond Sint Petrus (St. Pieter in de volksmond) ging de nieuwe pacht in van het land en kwam nieuw personeel in dienst. Daar werd op gedronken en men at de zogenaamde Pieterskoeken en taaimannen.
In Grouw (Friesland) wordt op de vooravond van Sint Pieter Sinterklaas gevierd (niet op 5 december).
Vis
Petrus (rots) is de tweede naam die Simon kreeg als leerling van Jezus. Hij was visser en was gegrepen door Jezus’ woorden: ‘ik zal jullie tot vissers van mensen maken’ (Matteüs 4,19). De visser werd een rots waarop ‘ik mijn kerk zal bouwen’ (Matteüs 16,18). Dit brengt ook het verhaal van de wonderbaarlijke visvangst in herinnering (Johannes 21, 1-13).
Twee soorten vis herinneren aan Petrus door hun naam. De schelvis wordt Sint-Petrusvis genoemd vanwege een donkergekleurde vlek en deuk achter de kieuwen. Daaraan is de legende verbonden dat Petrus deze vis op die plek heeft vastgepakt, de deuk als afdruk van zijn duim herinnert eraan.
Een andere vis, de Petrusforel (Tilapia Galilea), wordt nog steeds in het meer van Galilea gevangen. De vis heeft een platte vorm en zou herinneren aan zijn voorouders die doormidden werden gekliefd, net als het water, toen het volk Israël door de Rode Zee trok (boek Exodus).
Ooievaars
‘Met Sint-Pieters stoel,
Komen de ooievaars in het gewoel.’
Ooievaars zijn trekvogels, ze komen terug en worden hier weer actief. Ooievaars worden bij ons verbonden met het idee dat ze vruchtbaarheid brengen door de kinderen thuis te bezorgen. Een ooievaar is trouw aan nest en partner en besteedt veel zorg aan de jongen. Wordt daarom de ooievaar in het Hebreeuws ‘goed’ (chasidah) genoemd?
De vleugels van de ooievaar hebben op de profeet Zacharia indruk gemaakt:
Ik zag twee vrouwen komen aanzweven met de wind in hun vleugels;
ze hadden vleugels als van een ooievaar. (Zacharia 5,9)
Recepten
- Pieterskoeken met karwij/anijs/amandel, zie website sameneerlijketen.nl
Op dezelfde website, recepten met vis die Petrusvis of Petrusforel wordt genoemd,
de vis (tilapiasoort) die in het Meer van Galilea voorkomt,
1 maart David van Menevia, patroonheilige van Wales (ca. 520-589)
Eenvoud
Het klooster in Menevia (Wales) kenmerkte zich door eenvoud: vegetarisch eten, geen wijn maar water. David stichtte dit klooster en was er abt. Hij kreeg als bijnaam de waterdrinker. Wilde prei, die in Wales van nature groeit, vormde volgens overlevering het hoofdbestanddeel van zijn voedsel. Toen er onrust in het land was raadde hij de soldaten van Wales aan herkenbaar te zijn door op hun helm een wilde prei te steken.
Recept
– St. Davids Leek pie – Hartige preitaart
De website sameneerlijketen.nl heeft een aparte zoekrubriek ‘heiligen.
3 maart St. Cunegunda, Luxemburg (ca. 980 – 1033/39)
Koninginnekruid
Als dochter van een graaf uit Luxemburg werd Cunegunda in 999 de vrouw van Keizer Hendrik II. Ze werd door een bisschop tot koningin gekroond (1002) en door de paus tot keizerin (1014). Na de dood van haar man (1024) werd ze benedictines in een klooster in Kaufungen dat zij zelf gesticht had.
Het koninginnekruid herinnert aan haar naam. In de Michaelkerk in Bamberg (Duitsland) bij een benedictijnerklooster dat zij daar stichtte, zijn in de 17 eeuw op het plafond allerlei geneeskrachtige kruiden aangebracht, waaronder het koninginnekruid. Deze afbeeldingen zijn er nog steeds te bewonderen.
Kruid
– Het Koninginnekruid of Leverkruid (Eupatorium cannabinum) wordt ook wel Sankt Kundigundkraut genoemd. Het was een bekend middel bij leverziekten. Kruidkundige en botanis Dodoneus (16e eeuw) schreef dat ’het de lever soo dienstelijck is’. Het Griekse ‘Eu’patorium betekent ‘goed’ voor de lever. De Latijnse toevoeging cannabinum verwijst naar de hennepachtige bladeren.
Recept
– Zie verder onder heiligen www.sameneerlijketen.nl
17 maart Patrick van Ierland (ca. 385-461)
Klaverblad als beeld van Drie-eenheid
Patrick vertrekt in 432 naar Ierland als missionaris na een opleiding genoten te hebben in het door Martinus gestichte klooster in Tours (Frankrijk) en in Rome. Hij wordt wel de apostel van Ierland genoemd. Aan de hand van een klaverblad legt hij het geheim van de Drie-eenheid uit: drie verschillende bladeren, verbonden door één steel. In het klaverblad zijn V-vormen zichtbaar. In Nederland associeerde men de drie V’s met “Voer Voor Vee”. Het klaverblad is het symbool van Ierland geworden en in de vlag terug te zien.
Afbeelding klaverblad (zie ook wikipedia)
Recepten
– Spinazie en sla
Het klaverblad kan gegeten worden, gekookt als spinazie of verwerkt in salades, bijvoorbeeld door het fijn te hakken en te vermengen met munt, verse, olijfolie en gekookte rijst, zie voor suggesties www.sameneerlijketen.nl
– ‘Drie in de pan’ gemaakt met boekweit, zie ook verder www.sameneerlijketen.nl onder ‘Heiligen’
19 maart Sint Jozef, man van Maria
Een bloeiende staf
Jozef is de man aan de zijde van Maria (Matteüs 1, 18; Lucas 1, 27). Jozef werd een patroon van timmerlieden en andere handarbeiders. Hij wordt tevens beschouwd als beschermheilige van vluchtelingen: hij vluchtte zelf met Maria en het kind naar Egypte toen de Romeinse machthebber Herodes besloot alle pasgeboren jongetjes te doden uit vrees voor een nieuwe leidsman (Matteüs 2, 13). In veel Europese landen was deze dag een feestdag die met een lekkernij gevierd kan worden.
Narcis
Een legende verhaalt dat, nadat de engel Maria verteld had dat zij een bijzonder kind zou baren, er voor haar een man gezocht moest worden. Elf jonge mannen uit Nazareth meldden zich. Jozef, de timmerman, moest ertoe worden overgehaald. De priester vroeg de mannen hun stok of staf bij hem achter te laten. De volgende dag bleek aan Jozefs staf een narcis te bloeien. In de Griekse mythologie is de bloem ontsproten op de plek waar de schone Narcisssus stierf, die verliefd werd op zijn eigen spiegelbeeld toen hij in het water van een vijver keek. Hij was volledig op zichzelf gericht (‘narcistische persoonlijkheid’). Daarentegen toonde Jozef zich het tegenbeeld: hij richtte zich volledig op Maria en haar kind en wordt daarom uitverkoren.
Lelie
Op kunstafbeeldingen zien we dikwijls geen narcis maar een witte lelie aan de staf van Jozef bloeien. Deze bloem verwijst naar onbesproken gedrag en vinden we ook bij afbeeldingen van Maria en andere heiligen, zoals Antonius van Padua. De lelie ontbreekt bijna nooit bij Maria wanneer de engel Jezus’ geboorte aankondigt.
Amandel
Het verhaal van de bloeiende staf herinnert aan de uitverkiezing van Aäron. Voor Mozes moest een opvolger gezocht worden die het volk het beloofde land zou binnenleiden. Elk stamhoofd moest een staf achterlaten. ‘Schrijf ieders naam op zijn staf. Op die van Levi moet je Aärons naam schrijven. Leg alle staven in de ontmoetingstent, voor de verbondstekst, waar ik altijd bij jullie kom. De staf van de man die ik uitkies, zal gaan bloeien.’ (…) Toen hij (Mozes) de volgende dag de verbondstent binnenging, zag hij dat de staf van Aäron, de staf van de stam Levi, in bloei stond. Er waren knoppen ontsproten en bloemen ontloken, en de staf droeg rijpe amandelen (Numeri 17, 23).
Recepten
Zie website sameneerlijketen.nl, onder St. Jozef (aparte rubriek ‘Heiligen’)
– Sint Jozeftaart (Straubinger Jozeftorte)
– Sint Jozefsoezen. Jozef zou de soezen zelf gebakken hebben om uit te delen en om in zijn eigen levensonderhoud te voorzien bij zijn vlucht naar Egypte. Er zijn allerlei recepten voor in de oven of om in olie te bakken.
– Grote broden werden op Sicilië gebakken voor een tafel met 12 jongens en ook uitgedeeld aan de armen.
21 maart Benedictus van Nursia (ca. 480-547)
Raaf, Gezegende kruiden, Kruidenlikeur
Ofschoon overleden op 21 maart, wordt zijn feestdag op 11 juli gehouden.
Alderbertabdij te Egmond
Benedictus stichtte in 529 de orde van de Benedictijnen en werd daarmee de vader van het monnikendom in West Europa. De orde heeft veel betekend voor de ontwikkeling van (medicinale) kruidentuinen en landbouw. Met name Gregorius de Grote heeft bekendheid gegeven aan de zogenaamde Regel van Benedictus, die de basis vormde voor gemeenschappelijk leven.
Raaf
Benedictus was aanvankelijk een kluizenaar die in een grot leefde. Legenden verhalen dat een raaf hem van brood voorzag. Het herinnert aan Elia: ‘De HEER richtte zich tot Elia met de woorden: Ga weg van hier (…) zoek een schuilplaats aan de overkant van de Jordaan. Drinken kun je uit de rivier, en ik heb de raven opgedragen je daar van voedsel te voorzien (…) De raven brachten hem daar ’s ochtends en ’s avonds brood en vlees, en water dronk hij uit de rivier’ (1 Koningen 17, 2-5).
Gezegende kruiden
Het Latijnse woord benedict betekent ‘gezegend’ en is in benamingen terug te vinden.
Geel nagelkruid (Geum urbanum) wordt Benedictuskruid, gezegend kruid of ook wel gezegende wortel genoemd. De wortelstok bevat vluchtige olie die naar kruidnagel ruikt en maagversterkend werkt. Hildegard van Bingen noemde dit kruid Benedicta (de gezegende). Albertus Magnus spreekt van Sana Mundi (sana is gezond, munda is zuiver), verwijzend naar heilzame werking.
Gezegende distel (Cnicus benedictus) is een lage distel met een gele bloem. De naam verwijst naar de geneeskracht die eraan werd toegekend. De distel wordt gebruikt in vinum amararum, een bittere wijn, en in kruidenlikeur om de eetlust op te wekken. Zie link aanmaken www.kloostertuinen.nl
Benedictine – een kruidenlikeur
Het is een likeur met gezegende distel, honing en andere kruiden. Benedictine (46 % alcohol) zou voor het eerst in 1510 gemaakt zijn in het klooster van de benedictijnen in Fécamp (Normandië). Het destilleren van wijn tot brandewijn was al twee eeuwen eerder in gebruik. Toevoeging van kruiden diende aanvankelijk als medicijn. De afkorting D.O.M. op flessen verwijst naar Deo Optima Maxima, ‘aan de allerhoogste God gewijd’.
Recept
– Benedictus uiensoep met tijm, doet je bij de oogst van uien denken aan het moment waarop je de uien gepoot hebt (rond 21 maart).
– Zie ook website sameneerlijketen.nl onder Heiligen (11 juli)
22 maart Wereldwaterdag
Zonder water geen leven
De Wereldwaterdag is al in 1952 door de Verenigde Naties vastgelegd op 22 maart. In een waterresolutie wordt aandacht gevraagd voor schoon water, met name ook in ontwikkelingslanden. Door klimaatverandering wordt de beschikbaarheid van water in bepaalde delen van de wereld een groot probleem. Voorts kan de bouw van stuwdammen voor energie-opwekking tot verdroging leiden en funeste gevolgen hebben voor landbouwgronden.
Op 22 maart 2013 ondertekende de Raad van Kerken in Nederland, in navolging van de Wereldraad van Kerken, de Waterverklaring van de Verenigde Naties. Voor scholen zijn lespakketten beschikbaar en worden wandelingen en excursies georganiseerd.
– Zie www.wereld-water-dag en ook www.wandelenvoorwater.nl
– Zie ook Wereldoceanendag, 8 juni, deze Groene Kalender
Vieren
– Water, zie www.scheppingvieren.nl
– Gedicht:
Vragenderwijs
Ik vroeg het aan de vogels
de vogels waren niet thuis
Ik vroeg het aan de bomen
hooghartige bomen
Ik vroeg het aan het water
waarom zeggen ze niets
het water gaf geen antwoord
Als zelfs het water geen antwoord geeft
hoewel het zoveel tongen heeft
wat is er dan
wat is er dan
er is alleen een visserman
die draagt het water
onder zijn voeten
die draagt een boom
op zijn rug
die draagt op zijn hoofd een vogel.
Guillaume van der Graft (uit: Vogels en Vissen, 1954)
10 april Ezechiël (ca. 570 voor Christus)
Zaaien en Levenskracht
‘Zaait ge op Sint Ezechiël, zeker lukt uw tuintje wel’
In de Paasnacht staat traditioneel een tekst uit het bijbelboek Ezechiël op het leesrooster van de kerken (Ezechiël 37). Die tekst verwijst naar wonderbaarlijke levenskracht: ‘Ik zal jullie mijn adem geven zodat jullie weer tot leven komen’.
Ezechiël was een profeet die enkele eeuwen voor onze jaartelling leefde. De naam Ezechiël betekent: ‘moge God sterken’.
Levenskracht is ook in tuinzaden verborgen.
Overeenkomstig bovenstaande ‘zaaispreuk’ kunnen veel van die zaden rond 10 april worden gezaaid en aan de aarde toevertrouwd.
Vol van leven zullen wij ‘t morgenlicht begroeten.
(Lied 609, Liedboek 2013)
De Geest des Heren heeft een nieuw begin gemaakt, in al wat groeit en leeft zijn adem uitgezaaid.
(Lied 686, Liedboek 2013)
Recepten
Een passend recept met spinazie en eieren: www.sameneerlijketen.nl
Schikken
Schikvoorbeelden rond levenskracht: www.symbolischschikken.nl / trefwoorden Pasen, Paastijd
Vieren
- Teksten en liederen over levenskracht en zaaien: www.scheppingvieren.nl
- Zie ook Andries Govaart, website anderszins.eu
10 april Pierre Teilhard de Chardin (1 mei 1881 – 10 april 1955)
God in alles zien: “Mis over de wereld”
Priester Pierre Teilhard de Chardin was een Franse katholiek, behorend tot de Orde van de Jezuïeten (Societas Jesu). Hij combineerde filosofie en theologie met paleontologie en geologie. Hij bracht het denken over evolutie en het heilige samen. Het universum ziet hij als manifestatie van energie: fysiek, psychisch en spiritueel.
“Ik wil mensen leren kennen om God in alles te zien”.
Ook zei hij: De Franse paleontoloog en theoloog Pierre Teilhard de Chardin (1881-1955) zei eens: “In naam van ons geloof hebben we het recht en de plicht in vuur te raken voor de dingen van deze aarde.” (Diens belangrijkste boek: ‘Het verschijnsel mens’)
Deze gedenkdag is zijn sterfdag. Zie ook Konferentie voor Nederlandse Religieuzen: www.knr.nl /trefwoorden duurzaamheid, heiligen, helden.
Vieren?
Ten tijde van de Coronacrisis kunnen mensen niet samenkomen om te vieren. En hoe vier je de eucharistie als het je zelfs ontbreekt aan brood en wijn?
Dat overkwam Teilhard de Chardin in 1923, in een woestijn in China (Mongolië). Beluister zijn beroemd geworden tekst: Mis over de wereld. Of lees de oorsponkelijke vertaalde tekst
De aarde wordt zijn altaar. De nood van de wereld legt hij daarop, evenals de inspanningen die mensen zich getroosten: ze zijn de offergaven die hij aan God aanbiedt.
Voor teksten rond de schepping zie verder: www.scheppingvieren.nl
17 april Robertus van Molesme (1027 – 17 april 1111)
Robertskruid
Het Robertskruid wordt ook wel Herbe de Saint Robert, Herb Robert (Frans) en Ruprechtskraut (Duits) genoemd. De heilige Robertus zou de geneeskracht van deze plant ontdekt hebben.
Robertus stichtte een benedictijnerklooster in Molesme. Toen de gemeenschap te groot werd en de regels verwaarloosd werden, vertrok hij met de monniken Stefanus Harding en Albericus. In 1098 werden zij de stichters van een nieuw klooster in Cîteaux, nabij Dijon, en legden de basis voor de nieuwe orde van de Cisterciënzers. Dit klooster staat op een plek waar het Robertuskruid van nature groeit.
Kruid
Robertskruid, Geranium robertianum. De namen ‘bloedkruid’ en ‘bloedwortel’ verwijzen naar de bloedstelpende eigenschappen van de plant. Het kruid is zwak urinedrijvend en werd daarom ook gebruikt bij waterzucht en nierstenen. Bij ontstekingen in de mond kauwde men verse bladeren.